Moja Szkoła

INTEGRACJA SENSORYCZNA W „ PIGUŁCE”

Integracja Sensoryczna SI to metoda uczenia się poprzez zmysły. Rozwijamy się i uczymy poprzez bodźce, które docierają do naszego ciała, właśnie dzięki narządom zmysłów. Zmysły dostarczają informacji o fizycznej kondycji naszego ciała i otoczenia wokół nas. Jest to nie tylko pięć najbardziej znanych zmysłów ( wzrok, dotyk, słuch, smak i węch), ale również propriocepcja (inaczej czucie głębokie –zmysł informujący mózg o położeniu ciała i jego ruchach) oraz układ przedsionkowy (zmysł równowagi).Integracja sensoryczna rozpoczyna się od pierwszych tygodni i miesięcy życia płodowego i najintensywniej przebiega pomiędzy 3 rokiem życia, a pierwszymi klasami szkoły podstawowej, ale możliwa i z powodzeniem stosowana jest również terapia dla dzieci starszych.

Integracja sensoryczna w domu

Propozycje ćwiczeń wyciszających:

Dostarczanie wrażeń czucia głębokiego (propriocepcji)

• 2 x dziennie (rano i wieczorem) mocniejsze wycieranie dziecka różnymi

preferowanymi przez niego fakturami (nogi, ręce, plecy)

• Masaż ciała zmiennymi fakturami podczas kąpieli

• Dociskanie, oklepywanie, wałkowanie, zwijanie w matę, koc (głowa dziecka pozostaje

na zewnątrz, wałkowanie dużą piłką, może być piłka typu kangur, wałkowanie

butelkami wypełnionymi wodą o innej temperaturze (zimna i ciepła)

• Na podłodzekładziemy koc, dziecko kładzie się na jego skraj, toczymy dziecko przed

sobą (jak beczkę) jednocześnie zawijając dziecko w koc, następnie tocząc odwijamy

dziecko

• Zachęcamy dziecko do przenoszenia, przepychania cięższych rzeczy, dziecko siedzi

wraz   z   rodzi

cem na podłodze, do koszyka z zabawkami mocujemy linkę i

przyciągamy koszyk wypełniony dowolnymi przedmiotami, później możemy go

odepchnąć

• Mocniejsze przytulenie dziecka (niedźwiedzi uścisk)

• Baraszkowanie, toczenie się, przewracanie na poduchy, materac

• Bitwa na poduszki, przygotowujemy poduszki różnej wielkości, ciężkości z różnych

materiałów, dziecko, rodzic trzyma poduszkę oburącz i poklepujemy się nią po

wybranych częściach ciała kolana, plecy, dłonie itp. Nazywamy uderzane części ciała

• Chodzenie, czworakowanie, podskakiwanie po kocyku, pod którym umieszczamy

różne maskotki, mogą wydawać dźwięki, dziecko może zgadywać kto to? (wcześniej

możemy pokazać dziecku co chowamy pod koc)

• Odpychanie oburącz dużej piłki, uderzanie w piłkę rękoma, ugniatanie jej różnymi

częściami ciała(rodzic podaje nazwę, to jest ręka itp.)

• Kilka krzeseł stawiamy jedno za drugim i przykrywamy kocem, powstaje tunel,

dziecko przeciska się przez niego

• Zabawa bandażem, zawijamy dziecko bandażem elastycznym, zabawa w mumię,

możemy zawijać pojedyncze części ciała ręce, nogi, dziecko usiłuje się samo

rozwiązać